حجت الاسلام سید علی اکبر حسینی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در مورد سبک زندگی مبتنی بر باور دینی و عدم این باور به خبرنگارمهر گفت: داستایوفسکی میگوید اگر خدا نباشد هرکاری مجاز میشود. یعنی در نبود خدا هیچ محدودیتی توجیه خردمندانه نخواهد داشت. قرآن هم سلامت نهادهای فردی و اجتماعی و روح قوانین آنها را مبتنی بر خداباوری و دین باوری دانسته است. خداوند برای اینکه آدمها پایبند به حوزههای اخلاق و روابط انسانی خود بشوند بر توحید تأکید کرده است.
وی افزود: از منظر قرآن اگر دین و خداباوری از اندیشه بشر حذف شود دیگر هیچ ضمانتی برای زندگی اخلاقی و معیشت اخلاقی انسانها وجود نخواهد داشت. خداوند در آیات مختلف درباره گناهان و اعمال بد انسانها میگوید آیا شماها باور ندارید که روزی با خدای خود ملاقات خواهید کرد و حساب و کتابی درکار است. خداوند در سوره بقره وقتی میگوید به صبر و نماز استعانت کنید بعد میفرماید نماز برای خاشعین سهل و آسان است و درادامه میگوید خاشعین کسانی هستند که باوردارند روزی با خدای خود ملاقات خواهند کرد. یعنی تمام اتفاقات مثبت قرآنی بر روی خداباوری و باور به قیامت است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: در داستان جالوت و طالوت در اواخر سوره بقره خداوند میفرماید آنهایی که یقین دارند قیامتی هست در عهدی که با خدای خود بستهاند وفادار میمانند. در سوره کهف بر عمل صالح تأکید میشود خداوند میفرماید: کسانی که امیدوارند روزی با پروردگارشان ملاقات خواهند کرد باید عمل صالح انجام دهند. قرآن مملو از آیاتی است که خوبی ها را بر اساس خداباوری دانسته و بدیها را بر اساس غفلت و فراموشی از خدا بیان کرده است.
مدیر گروه تفسیر ترتیبی مرکز فرهنگ و معارف قرآن ادامه داد: در این صورت مدیریت جامعه با بحرانها و چالشهای بسیار کمتری روبرو خواهد شد.
این محقق و پژوهشگر حوزه علوم و معارف اسلامی درمورد اینکه چه نسبتی میان تعریف ما از مرگ و سبک زندگی وجود دارد یا به عبارت دیگر افراد معتقد به جهان پس از مرگ چه نوع سبک زندگیای با افراد عدم اعتقاد به آن دارند هم تصریح کرد: طرز تلقی آدمها نسبت به مرگ بسیار متفاوت است. گروهی از مرگ میترسند و گریز از مرگ دارند و گروهی به آن بی اعتنا هستند. ولی مرگ سرنوشت محتوم و مکتوب همه آدمها است. ولی انسان جاودانگی را برای خود ترسیم کرده و آنقدر در سرو صداهای زندگی دنیوی غرق شده که با مقوله مرگ خود را مواجه نمیکند.
حسینی یادآورشد: گروهی مرگ را میپذیرند ولی برنامهای برای آن ندارند. ولی مؤمنین با مرگ انس دارند خداوند درقرآن میفرماید قومی که خود را محبوب خدا میپندارد چرا تمنای مرگ نمیکنند. حضرت امیر در خصوصیات متقین میگوید آنان بیقرار مرگ هستند اگر خدا زمانی را برای مرگ مقرر نکرده بود آنقدر درقالب تنگ جسم ناخشنود هستند که یک لحظه هم نمیخواستند در قالب جسم قرار داشته باشند. خود ایشان در هنگام مرگ ندای فزت برب الکعبه سرداد. البته ما با این حالت فاصله زیادی داریم.
نظر شما